این تست ها عناصر
زیر را در خون بررسی می کنند:
پتاسیم (K):
بدن به تغییر
مقدار پتاسیم بسیار حساس است. با بالا یا پایین رفتن پتاسیم، آریتمی قلبی یا آسیب
های عصبی اتفاق می افتد.
مقادیر نرمال آن
در خون5- 3.6 میلی اکی والان در لیتر است.
کاهش پتاسیم
خون(هایپوکالمی) در مواردی همچون کاهش دریافت غذایی و در وضعیت کاتابولیک ،
اسهال، استفراغ ،سیروز کبدی و یا آسپیراسیون رخ میدهد.علاوه بر این مصرف بعضی
داروها همچون داروهای مدر و شیرین بیان نیز باعث کاهش سطح پتاسیم خون میشوند.
افزایش پتاسیم
خون (هایپرکالمی) در اثربیماری کلیوی، آسیب های ناشی از تصادفات،عفونت و خون لیز
شده اتفاق می افتد.مصرف داروهایی همچون ممانعت کننده های ACE نیز باعث افزایش
پتاسیم میشوند.
سدیم (Na):
سدیم مهمترین یون
در مایع خارج سلولی است و به خاطر خاصیت احتباس دهنده آب ، ارزشمند است. مقادیر
نرمال آن در خون 135-145 mEq/L است.
این الکترولیت در
بدن نقشهای زیادی اعمال میکند. از جمله : فعالیت آنزیمها،کنترل اسمولالیته مایعات
داخل عروقی، کنترل تعادل اسید و باز، هدایت ایمپالسهای عصبی ماهیچه ای از طریق
پمپ سدیم (همزمان با خارج شدن پتاسیم ، سدیم وارد سلول میشود) و
...
کاهش سطح سدیم
خون (هایپوناترمی)،در اثر از دست دهی سدیم یا احتباس آب یا هردو رخ میدهد. به
عنوان مثال اسهال،استفراغ،تعریق زیاد، تزریق مداوم سرم قندی 5% ،رژیم کم نمک،
سوختگی، واکنشهای التهابی، آسیب بافت ها و ...
به تفکیک وضعیت ،
دلایل کاهش سدیم(هایپوناترمی) به شرح زیر است:
هایپوناترمی و
ورم:
نارسایی کبدی
سندروم نفروتیک
هایپوناترمی و دهیدراسیون:
اسهال
بیماری ادیسون
از دست دادن نمک از کلیه
هایپوناترمی در
حجم نرمال خون:
اسهال و استفراغ
بدنبال نوشیدن آب زیاد
مصرف ممانعت کننده های ACE
ترشح ناکافی
هورمون آنتی دیورتیک
مصرف دارو
ناراحتی قفسه سینه
بیماری عصبی
افزایش سدیم میتواند بخاطر دهیدراسیون (کاهش
آب بدن) ، اسهال و استفراغ شدید، بیماری احتقانی قلبی،بیماری کوشینگ، نارسایی
کبدی، رژیم پر سدیم و ... باشد.
کلر(Cl):
مقادیر نرمال کلر
در خون 95-105 mEq/L است.
فعالیت کلر بیشتر
در مایعات خارج سلولی است.کلر همانند سدیم، نقش مهمی در حفظ تعادل مایعات بدن
دارد.این یون همچنین در حفظ تعادل اسید و باز موثر است.در بیشتر مواقع اگر مقدار
سدیم نرمال باشد، مقدار کلر نیز نرمال خواهد بود. مقدار نرمال دریافت کلر 2 گرم
در روز است.
|